\nadużywać władzy злоупотреблять властью, превышать власть; \nadużywać zaufania злоупотреблять доверием; \nadużywać kawy пить слишком много кофе
nadużywać władzy — злоупотребля́ть вла́стью, превыша́ть власть
nadużywać zaufania — злоупотребля́ть дове́рием
nadużywać kawy — пить сли́шком мно́го ко́фе
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
nadużywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, nadużywaćam, nadużywaća, nadużywaćają, nadużywaćany {{/stl 8}}– nadużyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, nadużywaćżyję, nadużywaćżyje, nadużywaćżyty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nadużyć — dk Xa, nadużyćżyję, nadużyćżyjesz, nadużyćżyj, nadużyćżył, nadużyćżyty nadużywać ndk I, nadużyćam, nadużyćasz, nadużyćają, nadużyćaj, nadużyćał, nadużyćany 1. «użyć czegoś w nadmiernych ilościach, ponad miarę, nieumiarkowanie» Nadużyć alkoholu.… … Słownik języka polskiego
pociągnąć — 1. pot. Ktoś niedługo pociągnie; ktoś długo nie pociągnie «ktoś długo nie pożyje, wkrótce umrze»: – Parę razy dziennie ma takie ataki – szepnął pasterz owiec. – Pewno już długo nie pociągnie. H. Rudnicka, Uczniowie. 2. Pociągać za sznurki… … Słownik frazeologiczny
pociągać — 1. pot. Ktoś niedługo pociągnie; ktoś długo nie pociągnie «ktoś długo nie pożyje, wkrótce umrze»: – Parę razy dziennie ma takie ataki – szepnął pasterz owiec. – Pewno już długo nie pociągnie. H. Rudnicka, Uczniowie. 2. Pociągać za sznurki… … Słownik frazeologiczny
alkohol — m I, D. u; lm M. e, D. i a. ów 1. «napój o właściwościach odurzających otrzymywany najczęściej z rozcieńczonego spirytusu etylowego lub przez destylację przefermentowanych moszczów gronowych, owocowych itp.; trunek; także zbiorowo o takich… … Słownik języka polskiego
alkoholizować — ndk IV, alkoholizowaćzuję, alkoholizowaćzujesz, alkoholizowaćzuj, alkoholizowaćował, alkoholizowaćowany 1. «nasycać, zaprawiać coś alkoholem» Czekoladki alkoholizowane. ∆ Alkoholizować wino «dodawać spirytus do wina w celu podniesienia jego mocy… … Słownik języka polskiego
cierpliwość — ż V, DCMs. cierpliwośćści, blm «umiejętność znoszenia ze spokojem rzeczy przykrych; zdolność spokojnego wyczekiwania; opanowanie, wytrwałość» Tracić cierpliwość. Uzbroić się w cierpliwość. Nadużywać czyjejś cierpliwości. Wyprowadzić kogoś z… … Słownik języka polskiego
frymarczyć — ndk VIb, frymarczyćczę, frymarczyćczysz, frymarczyćarcz, frymarczyćył przestarz. «uprawiać handel zamienny, spekulować czymś» przen. dziś żywa «nadużywać rzeczy wzniosłych do niskich celów; nieuczciwie czymś gospodarować» Frymarczyć groszem… … Słownik języka polskiego
głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… … Słownik języka polskiego
interpunkcja — ż I, DCMs. interpunkcjacji, blm «stawianie w piśmie znaków przestankowych, przestankowanie; zasady przestankowania; znaki przestankowe» Prawidłowa, błędna interpunkcja. Nadużywać interpunkcji. Pisać bez interpunkcji. Poprawić interpunkcję. Zasady … Słownik języka polskiego
odnośnik — m III, D. a, N. odnośnikkiem; lm M. i 1. «znak graficzny w postaci gwiazdki, litery lub liczby umieszczony w tekście, odsyłający czytelnika do opatrzonego takim samym znakiem przypisku znajdującego się pod tekstem na tej samej stronie albo na… … Słownik języka polskiego
